"Het uit- en afbeelden van de menselijke figuur op schilderijen en tekeningen kent in Nederland een lange traditie. Vooral in de Gouden Eeuw waren portretten, schutterstukken en andere genres erg populair. Het was echter vooral de (rijke) bovenlaag van de bevolking die zich een (groeps)portret kon veroorloven. De geportretteerde(n) moest(en) er zo voordelig mogelijk op staan, zodat een geschilderd portret zijn of haar status kon benadrukken. Door de eeuwen heen werd niet alleen de gegoede burgerij in olieverf vastgelegd, maar ontstonden ook portretten van ‘gewone’ mensen en wisten kunstenaars zich in zelfportretten tot op het bot te ontleden."
